Όπως δαγκώνουμε μαζί την ίδια φέτα καρπούζι
Να φιλάω το στόμα σου, να κολλάμε,
όπως μπαίνει κανείς στη θάλασσα μετά το πρώτο καλοκαίρι
με την γύμνια του ολόκληρη,
όπως όταν μένω ξάγρυπνη και σε χαζεύω ξαπλωμένο μπροστά
απ΄την κουρτίνα που ανεμίζει, ήσυχος,
σαν άνεμος που τρέχει στο πρόσωπό μου,
έρχεσαι πάντα όταν όλα κοιμούνται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου