Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Σκέπασε στη χούφτα της τη ζέστη της ανάσας του, την έσφιξε και σφράγισαν τα βλέφαρα.
Αποκοιμήθηκε έτσι μες τη δροσιά της ασημένιας νύχτας.
Ύστερα ένα αστέρι έπεσε.
Μια ευχή έπιασε.
Καληνύχτα.

Χθες βράδυ έπρεπε ν'ακούσεις πως όλα αυτά τα χρόνια μου 'χεις λείψει πολύ.
Δεν στο 'πα γιατί νομίζω πως έτσι πονάει λιγότερο.


Δεν υπάρχουν σχόλια: